Nieuwe week

Afgelopen nacht kwam er een enorm regenbui, die ervoor heeft gezorgd dat de enorme hitte en klein beetje dragelijker is geworden voor een blanke.
Ik ben er heel erg blij mee! En vele mensen met mij. Zelfs op de kamer kon ik het merken.
Vandaar dat ik uitgerust wakker werd en aan de dag begon.
Om half negen stond ik klaar om naar de gehandicapten te gaan.
Het duurde nog ff voor Saani kwam, want hij moest eerst het geld van de bank halen dat al eens terug was betaald door de groep.
Toen hij er was gingen we naar de groep in hun nieuwe onderkomen nabij Chief palace. De groep zat al te wachten op Mary na maar die was onderweg.
We bespraken even de afgelopen tijd en de vorderingen. Ze maken nu rugtassen en heel eerlijk; het viel me niet tegen. De groep bestaat nu uit 8 personen , sinds Al Hassan is overleden . Zes vrouwen en 2 mannen.

Als Mary er is delen we het geld uit dat ze als microkrediet krijgen en dus moeten terugbetalen.

Dan wordt ons gevraagd om de chief te begroeten. Het is een traditie die in ere wordt gehouden. We laten ons aankondigen en volgen de man die de weg kent. Rond het chief palace is er veel ten goede veranderd, maar daarom moest ook het schooltje van de gehandicapten verplaatst worden. De chief gaf daar opdracht toe en ze hebben nu een kleiner maar weliswaar redelijk net onderkomen.
We komen chief palace binnen en de chief begroet ons met belangstelling. Hij zag ons al eerder langwandelen en wist dat we er waren. Hij is blij en dankbaar wat we voor de groep doen en ik bedank hem ook voor zijn bijdrage aan het nieuwe onderkomen. Hij bedankt nogmaals en zegt dat ik maar veel mensen mee moet nemen naar Ghana, want zegt hij...dat is goed voor ons land.
Iedereen applaudiseert!! Een vrolijke boel !Nadat we ons kado hebben gegevevn..(10 Ghana cedi ) ca 2 euro, kunnen we weer gaan.

Terug bij de groep ,praten we nog wat na en dan nemen we afscheid.
Als we richting een taxi lopen komt Mary er aan in haar rolstoel, Ze heeft tasjes voor me en hoewel ik zeg dta ik ze niet hoef...wil ze me echt geven! Lief , dat wel.

Daarna naar de bank...er zijn alweer geen bonnetjes in voorraad.
Jammer maar wel typisch Ghana.

Saani brengt me naar een ma die landbouwmachines verkoopt. Saani zelf heeft er ook verstand van en weet een goed adres.
Jenny en Amin hebben ook al wat voorwerk gedaan in Accra, dus ik ken de prijs.
In Tamale kom ik tot een overeenkomst.
De man zendt de machine per auto en iemand zal hem plaatsen.
Dat lijkt me goed.. Tamale is dichterbij dan Accra, ook voor de nazorg.
Morgen moeten we weer naar de bank..je kunt per keer maar een beperkt bedrag pinnen, vandaar.

Saani brengt me terug..en we praten nog even.. Later komen Hadi, en Shafik op bezoek..nog later Amin. Zijn zusje is ziek zo vertelde hij. Hij was met haar in het ziekenhuis.

Als iedereen genoeg bananen en eten heeft gehad sluit ik de tent. t Is mooi geweest voor vandaag !